Oorschurft bij konijnen wordt veroorzaakt door een mijt en zou dus eigenlijk oormijt moeten heten. Er bestaan grofweg twee verschillende soorten mijten; gravende mijten en niet-gravende mijten. De parasiet die oormijt veroorzaakt is de parasiet Psoroptes cuniculi, dit is een gravende mijt. Dit betekend dat de mijt een tunneltje graaft in de huid van je konijn en daar dan in gaat zitten. De gehele gehoorgang, vanaf de ingang bij het oor tot aan het trommelvlies, is bekleed met huid. Doordat de mijten graven in de huid, veroorzaken ze sneller ernstigere problemen dan de niet-gravende mijten.
De mijten graven een gang in de huid, waar ze in gaan zitten. Deze gangen gaan niet door de huid heen. Vanaf het leggen van eitjes, totdat de mijt volwassen is, duurt ongeveer 2-3 weken. Een volwassen mijt leeft vervolgens 4-21 dagen (afhankelijk van de omstandigheden).
Mijten kunnen erg besmettelijk zijn. Vaak wordt deze aandoening gezien bij jonge konijnen of konijnen die uit een opvang komen of van een kinderboerderij. De mijt kan alleen bij konijnen voorkomen.
De mijten zitten vooral aan de binnenkant van het oor (maar wel buiten het trommelvlies). Soms zijn beide oren aangetast, soms maar 1 oor. Bij oudere dieren of zieke dieren komt het wel eens voor dat de mijt zich verspreidt over het gehele lichaam van je konijn. De hals, kop, poten, voeten en rond de anus zijn dan aangetast.
De meeste konijnen zullen alleen last hebben van de oren. Je konijn zal veel schudden met de kop, flapperen met de oren en veel krabben. Als je in het oor van je konijn kijkt, zal je vaak vieze bruine korsten kunnen zien (“bladerdeeg aspect”).
Door het krabben en flapperen kan het oor ook opzwellen en rood worden. Vaak mag je niet aan het oor zitten, dit doet namelijk pijn. Vaak zal je konijn het oor ook niet meer omhoog houden, maar juist iets laten hangen.
Uiteindelijk is dit ook een oorzaak van een oorontsteking. In ernstige gevallen kan de ontsteking ook doorbreken naar het middenoor of binnenoor.
Meestal is de diagnose goed te stellen. De combinatie van jeuk en de bruine korsten kan al voldoende zijn. Soms is dit niet zo opvallend en moet je dierenarts in het oor van je konijn kijken. De dierenarts kan de mijten dan in het oor zien lopen. Soms zit er echter zoveel prut in het oor van je konijn, dat de dierenarts onder een microscoop moet kijken om de mijten te kunnen vinden.
Gelukkig is oormijt goed te behandelen. Het is heel belangrijk om de korsten niet te verwijderen. Dit zorgt namelijk voor grote bloedende wonden in het oor. De korsten zullen er binnen 10 dagen vanzelf afvallen als je start met de behandeling.
De behandeling bestaat uit 2x per dag het oor zalven met een verzachtende en ontstekingsremmende zalf. De oormijten worden bestreden met een pipetje in de nek. Deze pipet moet je twee keer geven, met 4 weken tussentijd, om ervoor te zorgen dat ook alle nieuwe mijten gedood worden. Geef dit middel nooit korter op elkaar, dat is gevaarlijk voor je konijn!
Als je meer konijnen hebt, is het belangrijk alle konijnen met de pipet te behandelen. Oormijten zijn namelijk erg besmettelijk. Daarnaast moet je ook goed het hok schoonmaken.